اثر افزاینده های نفوذ برسامانه های دارورسانی تراپوستی ضددرد به روش طراحی آزمون پاسخ رویه

برای رفع نفوذپذیری کم پوست در برابر اغلب داروها در دارورسانی تراپوستی، از افزاینده های نفوذ پوستی می توان استفاده کرد. در تحقیق پژوهش حاضر برای دست یابی به سامانه مناسب با استفاده از طراحی آزمون روش  پاسخ رویه به روش box-behnken اثر افزایندهای نفوذ بر رهایش دارو و خواص چسبندگی سامانه های دارورسانی تراپوستی  دارو در چسب حاوی داروی مسکن بوپرنورفین مطالعه شد. بوپرنورفین داروی مسکن است که برای تسکین درد های مزمن کاربرد دارد. در این پژوهش، متغیر مستقل افزاینده های نفوذ تویین ۸۰، لوریل الکل و لیولینیک اسید و متغیرهای وابسته مقدار داروی رهایش یافته از سامانه، خواص چسبندگی چون مقاومت پوستگی و چسبناکی است. نتایج آزمون چسبندگی نشان داد، اختلاط همه افزاینده های نفوذ تا %۱۲وزنی، چسبناکی و مقاومت پوستگی را افزایش داد. ولی، درباره مقاومت پوستگی از بین افزاینده های نفوذ گفته شده فقط تویین ۸۰ باعث کاهش مقاومت پوستگی شده است. نتایج آزمون رهایش نیز حاکی از آن است که در میان افزاینده های نفوذ استفاده شده اختلاط تویین ۸۰ در سامانه بیشترین مقدارتجمعی داروی آزاد شده (۰/۰۰۶±۴۶۲/۹ میکروگرم) نسبت به مقدار تجمعی داروی آزاد شده در نمونه حاوی لیولینیک اسید (۰/۰۰۵±۳۵۷/۹ میکروگرم) و نمونه حاوی لوریل الکل (۰/۰۰۱±۲۶۹/۵ میکروگرم) را دارد.